بررسی ارتباط سطحhsCRP با وجود وشدت رتینوپاتی دیابتی

مقدمه رتینوپاتی دیابتی علت اصلی اختلال بینایی در بیماران بین سنین 25 - 74 سال است.  به نظر می رسد التهاب نقش مهمی در ایجاد و پیشرفت رتینوپاتی دیابتی دارد.این مطالعه به منظوربررسی رابطه پروتئین فاز حاد با حساسیت بالا (hsCRP) با وجود و شدت رتینوپاتی دیابتی در بیماران دیابتی نوع دو انجام شد. روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی بر 342 بیمار دیابتی نوع دو دربیمارستان قائم (عج) و بیمارستان خاتم الاننبیای مشهد در سال 1390 انجام شد. بیماران دیابت نوع یک وبیمارانی با شرح حال از بیماری حاد یا التهابی قبلی، بدخیمی ، نارسایی کبدی یا کلیوی، حاملگی، شیردهی وهمچنین در صورت مصرف داروهای موثر برسطحhsCRP مانند گلوکوکورتیکوئید هااز مطالعه کنار گذاشته شدند. مشخصات دموگرافیک از بیماران گرفته شد. وجود و شدت درگیری چشمی در بیماران با معاینه فونوسکوپیک و در صورت نیاز فلوئوروسین آنژیوگرافی از بیماران توسط یک افتالمولوژیست متبحر انجام گردید. رابطه بین سطح hsCRP سرم با وجود و شدت رتینوپاتی دیابتی در بیماران دیابتی نوع دو بررسی شد. اطلاعات با نرم افزار SPSS و آزمون های تی، من ویتنی، X2 و فیشر، تجزیه و تحلیل و بررسی شد. نتایج 342 بیمار دیابتی نوع دو شامل 108 مرد و 234 زن بررسی شدند. شیوع رتینوپاتی دیابتی در بین بیماران 4/30%    (104 بیمار) بود که از بین آنها 08/22%رتینوپاتی غیر پرولیفراتیو و 32/8% رتینوپاتی پرولیفراتیو داشتند.  این مطالعه نشان داد که هموگلوبین گلیکوزیله و طول مدت دیابت  در بیماران با رتینوپاتی دیابتی به عنوان تنها فاکتورهای پیشگویی کننده مستقل در ایجاد رتینوپاتی مشاهده شد. هرچند سطح  hsCRP دربیماران با وبدون رتینوپاتی با یکدیگر تفاوت داشت اما این تفاوت معنی دار نبود (47/0p=). نتیجه‌گیری دراین مطالعه ارتباطی بین hsCRP با وجود وشدت رتینوپاتی پیدا نشد.     پی نوشت: از حمایت مالی دانشگاه علوم پزشکی مشهد برای انجام این طرح تحقیقاتی نهایت سپاسگزاری را داریم.